حمله به مشایی نگرانی از محبوبیت دولت /هر حرکت، گفته یا موضع وی، به شدت بازتاب یافته و بلافاصله مخالفین همیشه آماده به نقد و جرح شروع به تحلیل و سخنرانی می کنند تا شدیدترین و تندترین انتقادات و اعتراضات را نصیب مشایی و دولت کنند.
در ابتدا نقدهای مخالفین به برخی از سخنان مشایی محدود می شد.سخنان و ایده های رئیس دفتر رئیس جمهور گاه و بی گاه طعم اعتراض و مخالفت را می چشید. اما با گذشت زمان به خصوص در سال ها و ماه های اخیر، حوزه نقد تنها محدود به سخنان او نیست، بلکه تمامی فعالیت های او از تیغ اعتراض بی نصیب نیستند.
مخالفین دیگر کاری به سخنان مشایی ندارند، بلکه مقصود و هدف تنها و تنها شخص مشایی است. مخالفان او را چهره ای منحرف و نفوذی دردولت معرفی می کنند و از منظر آنان او همان کسی است که باندی منحرف را در ریاست جمهوری رهبری می کند!
روز به روز دامنه نقد کوچکتر می گردد و جای خود را به اتهام زنی و برچسب زنی و حتی فحاشی و هتاکی می دهد. اما چرا چنین مخالفت هایی صورت می پذیرد؟
در بحث سخنان و مواضع یک شخص طبیعی است که برخی موافق یا مخالف نظری باشند اما هنگامی که دایره این مخالفت ها شامل تمام سخنان فردی می شود نمی توان به سادگی از کنار موضوع گذشت. بی گمان علل و انگیزه هایی در پس این اعتراضات گسترده و همه جانبه نهفته است. به خصوص هنگامی که میانداران اصلی این اعتراض ها، کسانی اند که از قضا مخالف و منتقد دولت در زمینه های گوناگون هستند و از سوی دیگر رقیب و کاندیدای بالقوه برای رقابت سیاسی در دوره های بعدی انتخابات.
با لحاظ کردن موارد فوق و داشتن دیدی وسیع تحلیل ماجرا کمی آسان تر می شود و می توان تا حدودی به برخی از ابهام های شکل گرفته در این ماجرا پاسخ گفت.
با احمدی نژاد و گفتمان جدیدی که از سوی او و حامیانش در جامعه ایجاد شد، برخی جریانات که سال ها در عرصه مدیریتی کشور ریشه قدرت و ماندگاری را پایه ریزی کرده بودند، به کنار رفتند و این قضیه اختصاص به جناح خاصی نداشت. چه به اصطلاح اصولگرایان و چه اصلاح طلبان مشمول این امر شدند.
احمدی نژاد و همراهانش با شناخت اصول و شاخص های انقلاب و تفکر امام (ره) و تاکید بر آن توانستند اقبال عمومی را کسب کرده و با عملی کردن شعارها در دور اول ریاست جمهوری خیزی بلند را برای دور دوم و این بار با 24 میلیون رای به صحنه اجرایی دموکراسی گام نهند.
آنان با توجه به شرایط جامعه و کشور دست به ابداعاتی زدند که پاسخگوی نیازهای مردم با تکیه بر اصول انقلاب و مقتضای دینی و فرهنگی وملی ما باشد و در این میان شخصی که بیشتر وظیفه تبین و بیان این ایده ها را علاوه بر احمدی نژاد برعهده گرفته است، رحیم مشایی است.
طبیعی است که با توجه به همین موضوع و نیز در نظر گرفتن اینکه ،فضا و شرایط برای نقد و اعتراض علیه دولت از طریق مشایی مهیاتر است، معترضان بیشتر هجمه خود را از آن وی کرده اند و یا به تعبیری مشایی سیبل حملاتی است که مخالفانی که به دلایل و صلاح دید های مختلف دولت و شخص رییس جمهور را نمی توانند مورد آماج حملات و انتقادها قرار دهند وی را نشانه رفته اند زیرا از این طریق هم متهم به مخالفت با دولت نمی شوند و هم به مقصود خود یعنی مخالفت با احمدی نژاد و دولت با هزینه کمتری دست پیدا می کنند.
از سوی دیگر از آنجا که اقبال عمومی از جریان دولت فعلی روبه افزایش است، مخالفان سعی دارند تا با از میدان به در کردن حریفان احتمالی در انتخابات آتی زمینه را برای بدست آوردن پیروزی محیا سازند و از آنجا که برای نقد دولت و مخالفت با آن موضوع قابل اعتنایی را در دست ندارند با حاشیه سازی و بزرگ نمایی برخی مسائل تلاش دارند تا کفه ترازو را به نفع خویش سنگین کنند.
پس بدیهی است که در این میان مشایی بهترین گزینه برای اجرای هدف مخالفان باشد و البته هنگامی که صحبت از احتمال نامزدی وی برای رقابت های بعدی به میان می آید این حساسیت ها از عمق و گستره بیشتری برخوردار می شود و این چنین است که منتقدان چاره را در حاشیه سازی و تخریب دولت از مجرای مشایی یافته اند!
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند
